Coś nieśmieszni ci uczniowie

31 marca 2008

Dariusz Chętkowski

Albo przestałem rozumieć poczucie humoru uczniów, albo też młodzież przestała być śmieszna. Wszędzie powaga, powaga, powaga. Nie proszę się o głupie dowcipy, jednak nie powiem, że miło było nawet wtedy, gdy wymyślano głupie żarty. Lepsze bowiem są głupie dowcipy niż żadne, lepsze cielęce śmichy-chichy niż nos na kwintę i nieustanna skłonność do obrażania się. Dlatego z rozrzewnieniem wspominam pinezkę w siedzeniu fotela, mimo że pupa bolała, także z łezką w oku wspominam klamkę w tłuszczu, mimo że nie miałem czym rąk wytrzeć i odruchowo pobrudziłem sobie koszulę. Wspominam z radością wszystkie głupie żarty, które nie wynikały ze złej woli, lecz sprzyjały dobrej zabawie. Bo przecież szkoła to miejsce przede wszystkim śmieszne. Ostatnio jednak jakby coraz mniej śmieszne. Czyja to wina?

Nie będę uczył ojca, jak się dzieci robi. Niechże więc młodzież nie traktuje moich wspomnień jako zachęty, aby powtórzyć dokładnie ten żart. Nie o konkretne przykłady mi chodzi, lecz o zasadę, że młodość nie może obywać się bez śmiechu. Kto za młodu się nie śmieje, ten nie śmieje się już nigdy. A już być młodym i smutnym w prima aprilis to zbrodnia gorsza od krzywoprzysięstwa i cudzołóstwa. Patrząc na młodych smutasów, którzy w dniu żartów też nie mają poczucia humoru, nie dziwię się, że świat jest taki fałszywy i pełen zdrady. A przecież jednym żartem zmywa się jeden grzech.

Ze swoich lat szkolnych pamiętam, że pierwszego kwietnia moja klasa nigdy nie była na żadnej swojej lekcji, tylko zawsze u obcego nauczyciela. I zawsze próbowaliśmy przekonać obcego belfra, że to my jesteśmy tą klasą, z którą on ma zawsze lekcję, tylko trochę się odmieniliśmy. Nauczyciel dla postrachu robił nam kartkówkę, twierdząc, że przecież tak się umawiał z klasą. My pisaliśmy kompletne bzdury, podpisywaliśmy się cudzymi nazwiskami, a belfer, grożąc, że wstawi pały, wpisywał do dziennika same piątki. Oczywiście tylko tym uczniom, których dane na kartce zgadzały się z danymi w dzienniku. Jeśli więc dobrze pamiętaliśmy nazwiska koleżanek i kolegów, zarobili oni w tym dniu po piątce. Było śmiesznie i z korzyścią. Dziś wiem, że i nauczyciel się cieszył, bo miał okazję wstawić oceny tym uczniom, którzy mieli ich za mało. A dyrekcja wiosną lubi kontrolować systematyczność oceniania. Potem tę piątkę nauczyciel brał pod uwagę albo nie, ale oficjalnie ocena była, więc dyrekcja nie miała powodu do narzekania. A o to przecież chodzi – śmiać się i nie mieć powodu do narzekania. Prima aprilis po prostu i że tak powiem ten tego właśnie no tak jakby chyba raczej czy coś w tym stylu albo i nie.

M	T	W	T	F	S	S
« Feb				Apr »
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

Coś nieśmieszni ci uczniowie

Lekcje w liceum powinny być nieobowiązkowe

Odchudzone podstawy programowe już za kilka dni. Czy to wystarczy?

Nauczyciele omijają zakaz zadawania prac domowych?

Jak traktować uczniów ze specjalnymi potrzebami?

Organizacja pracy szkoły do poprawy

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Coś nieśmieszni ci uczniowie

Ważne newsy, kompetentne analizy.Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.